از قشنگی های تابستون هم میشه به این اشاره کرد که تو دل شرجی ها، هر عصر باد و بارونی رو به چشم میبینی که تو رو یاد آبان و آذر میندازه و بعد هوس میکنی لباس به تن کنی و بری خودت رو بسپاری به دست باد و بپلکی تو پارک :)
بخندی و بخندی و بخندی و دونه های بارون بشینه روی لپ هات، موهات گره بخوره توی هم و لِی لِی بری و مست بشی از خوشی های کوتاهِ دلچسبت مابین سکونِ روزگارت :)))
+ بعدا این پست عکس دار میشه :دی
1- عقل رِس کلمهٔ مورد استفاده مامانمه وقتی که میخواد صاحب عقل شدن رو بیان کنه . حالا با قرض گرفتن این کلمه از مامانم ؛ میخوام بگم برای من یکی از نشونه های عقل رِس شدنم این هست که فهمیدم آرامش شخصیم مهم تر از هرررر شخص و چیزی هست و تا جای ممکن دور وایمیستم و خودم رو درگیر نمیکنم . حرفم اینه که خیلی موقعیت ها و آدم ها با همه ارزشی که برام دارن بالاتر از خودم قرار نمیگیرن و خودم رو کنار میکشم و سکوت میکنم و به کار خودم ادامه میدم . با این رفتار اولین چیزی که بدست میارم کمتر ناراحت و عصبی شدنه و بعد حفظ کردن کیفیت رابطه ام با اون آدم هاست که بخاطر یکی تو چشم اونیکی آدم بده نمیشم . یه چیزهایی انقدر تکراری میشن و درست نمیشن که دیگه تلاشی برای درست کردنش نمیکنم و نمیجنگم .
2- یک سال آینده سبک زندگی جدیدی رو تجربه میکنم . یجورایی توی موقعیتی قرار میگیرم و به طور ناخواسته ای اول به خودم ثابت میکنم که میتونم بین مشغله درسی و کارهای شخصی و اداره یه خونه ؛ تعادل داشته باشم و از طرفی هم به خانواده گرامی نشون خواهم داد که وقتی زمانش برسه لادن میتونه از پس خیلی کارها بربیاد و خب خیلی هم دوست دارم مامانم کمتر اطرافم یافت بشه و زیاد به خونه و من و بابا سر نزنه .
3- اعتراف میکنم هنوز تردید و قضاوت و پیش داوری دارم . اعتراف میکنم کم میارم گاهی از اینهمه بالا پایین کردن و فکر کردن و دو دو تا چهارتا کردن برای هندل کردن و درست جلو بردن رابطه . سخت میشه گاهی . اینکه حس های متفاوتت رو درک کنی و راه درست رو پیدا کنی و به شکل درستی بیان کنی خواسته ها و حرف ها رو . کنار بیای با محدودیت های هر دو طرف رابطه . با همه اینها میل به ادامه دادن دارم و این بخش شیرینیه :)
4- کسی از توکا خبری داره ؟ وبلاگش چی شده ؟ امیدوارم اینجا رو بخونه هنوز و خبری از خودش بده .
+ حوصلم سر میره :|
- ......... (سکوت و خیره به صفحه گوشی) ....... ها گفتی چی ؟
+ میگم حوصلم سر میره نمیدونم چیکار کنم . تو چرا حوصلت سر جاشه و سر نمیره؟
- خودت رو با من مقایسه نکن . من یکجا نشینم و ساکتم دقیقا برعکس تو که همش در حال حرکتی تو خونه !
+ خب خسته نمیشی !!! همش یه گوشه سرت یا تو کتابه یا گوشی :/
-( تغییر مکان میدهد) ....... عه ندا یه کم کمتر صحبت کن دارم چیز مینویسم حواسم پرت میشه !
+ برو تو هم خواهر نشدی :/
- ..... سکوت میکند و تند تند تایپ میکند محتویات خیالش را ........
اسکار پوکرفیس ترین لحظه هم میرسه به اون ثانیه ای که میفهمی دو شب متوالی عروسی فامیل دعوتی اونم تو یک تالار :|||
خب شما نمیگی مشکل چی بپوشم انسان رو صد چندان میکنی !!!!! باز اگه مهمان ها متفاوت بودن ؛ میشد لباس شب اول رو برای شب دوم هم پوشید ولی آخه اینهمه مهمان مشترک و فامیل رو چه کنیم ما !!!! :||||||||
