فرش لاکی

هیچ فرشی نمیتونه به اندازه یه فرش لاکی رنگ برام جذاب باشه. برای من فرش لاکی خوده خاطرات بچگیه که زنده میشه. همون خاطره هایی که با نور خورشیدی که افتاده روی فرش توی اتاق معنی پیدا میکنن و صدای بی صدایی خونه قدیمیمون. 

من اگه یه روز خونه ای داشته باشم دلم نمیخواد فرش های مد روز توش پهن کنم . دلم میخواد فرش لاکی دستبافی داشته باشم که همه سال های گذشته ام رو یادم بندازه. دلم میخواد گبه دستباف قشقایی مامانم رو که با دست های خودش بافته یه گوشه از خونه ام داشته باشم. یه گوشه ای که قراره خاص ترین علاقه هام رو جلوی چشمم بذارم و هر روز ببینم و هر کدوم بهم اون حس خوبی رو بدن که نیاز دارم و دنبالش هستم. دلم میخواد همه چیزهایی که از گذشته ام، از بچگیم میاد رو داشته باشم.