یادم میاد که ..
یه خصوصیتی هم که از وقتی یادم میاد جزٕ علاقه هام بوده و پیگیرش بودم همیشه سیاست بوده ! مثلا یادم میاد سال دوم یا سوم راهنمایی یکی از موضوع های درس علوم اجتماعیمون آشنایی با سیستم سیاسی ایران بود و خب من همه اون اطلاعات رو از قبل میدونستم و کاملا با همه جزئیاتش آشنا بودم و چیزهای اضافه تری رو هم میدونستم حتی . یادمه معلممون در مورد تفاوت طرح و لایحه گفت برید تحقیق کنید و من چون از قبل راجع بهش میدونستم همونجا جواب رو گفتم و فرصت اینو ندادم که بچه ها برای نمره اضافه تلاشی کنن :دی و اطلاعاتم برای آدم تو اون سن و سال بالا و قابل قبول بود .
و خوب یادمه که یکی از دوستام گفت اه چقدر سیاست رو دوست داری آخه ( همراه با خشم و تنفر و ایییییشششش ) ولی هیچ وقت اون واکنش تاثیری رو میزان علاقه من نذاشت و تا امروز بیشترین اخباری که پیگیرش هستم همینه . تحلیل ها و مقاله ها و مناظره ها و خلاصه هر چیز مرتبط با این موضوع رو تقریبا همه رو میخونم و توی خونه هم همیشه یه بخشی از صحبت مشترک همه هست ( طبق همون اصل که ایرانی ها همه سیاست مدار هستن :دی )
اینروزها هم که تنورش گرم شده و منم پیگیرتر . یه چیزی هم همه وقت تو همه چیز برام اصل بوده و اونم اینکه همیشه ؛ همیشه ؛ همیشه گفتم باید انصاف رو رعایت کرد . جایی که میبینی رقیبت خوبه نباید بی انصاف باشی و بکوبیش . جایی که ضررت هست و میبینی واقعا طرف مقابلت بیکار نبوده و اتفاقا خوب عمل کرده چرا وجدانت رو راحت زیرپا میذاری صرفا و صرفا برای منافع خودت و گروهت .. چرا تو وقیح میشی با اینکه از حجم کارهای اشتباهت باخبری و در عوض بجای رفعش سعی میکنی با دروغ ، با فرافکنی ، طرف روبروت رو زیر بگیری و فقط با کوبیدنش حس رضایت سراغت میاد و حس میکنی با این نوع رفتاره که برنده ای و میتونی حالا به منافع و قدرتی که دنبالش بودی برسی !!!
و به همین دلیل بوده که تا به الان شیوه رفتاری دکتر صادق زیبا. کلام رو میپسندم که با وجود اصلاح. طلب بودنش کتمان نمیکنه اشتباها رو و هر جا اشتباهی باشه و ضعیف عمل شده باشه رو میگه . حتی اگه از سمت خودش بوده باشه . و اینروزها تنها دغدغه ام این شده که تا کی قراره با تخریب و وقاحت و دروغ ادامه بدیم و برای داشتن قدرت به هر شیوه ای دست بزنیم تا بهش برسیم و کاملا هم میدونم این یه رفتار ریشه ای تو وجود تک تکمونه که نبودنش یه رویاس واقعا !!
