Me

یادم نیست که کجا بودم و چه حالی داشتم اما یادمه که چند روز پیش بود که به کلمه خاصی ساعت ها فکر کرده بودم و سعی میکردم راجع بهش کندوکاو کنم و بفهمم  اگه بخوام از کسی راجع بهش بپرسم چقدر ممکنه جواب هاش شبیه به چیزی باشه که من فکر میکنم و بخش مهمش این بود که من چه جوابی براش دارم .. تا اون ساعت پیش اومده بود که گاهی بهش فکر کنم اما هیچ وقت به اندازه اون لحظه بهش فکر نکرده بودم .

داشتم راجع به " من " فکر میکردم .. وقتی بخوای خودت ، خودت رو برای خودت تعریف کنی سخته .. البته از نظر من . شاید بقیه اینجوری نباشن اما برای من سخته که بخوام خودم رو برای خودم و کسی تعریف کنم . یکی از دلایلش اینه که هیچ وقت تا به الان به طور جدی راجع به خودم و اون کسی که اسمش لادن هست ؛ فکر نکردم .

بعد از کندوکاو کردن درباره خودم به این نتیجه رسیدم که تا الان میشه گفت لادن کسی هست که بلند پرواز شده ، لجباز شده ، انتقاد ناپذیر شده ، توجیه کننده شده ، هنوز هم صبوری میکنه در برابر مسائل ، هنوز مهربون مونده البته دُزش کم شده ، هنوز هم زود قانع میشه ، هنوز هم بی تابی میکنه برای رسیدن به آینده ، کمتر محتاطانه رفتار میکنه ، کمی حسود شده ، هنوز هم با محبت کردن دلش آروم میگیره ، هنوز هم زود فراموش میکنه و بیخیال میشه ، هنوز هم در سر هوای یار دارد و حالا شما بگین من از نظر شما چی هستم ؟؟؟