سمندِ سال
سالی که دیگه داره زورهای آخرشُ میزنه بدجوری اسب (سمند) بود.. اسبی که تا همین روزهای آخر هم دست از تلاش برای اسب دوانی برنداشته و خیال داره تا لحظه آخر به قول معروف اسبشُ بدوونه... همین اسب که پارسال اینموقع ها انتظار اومدنش میکشدیم و میگفتیم اسب آرزوها بالاخره از راه میرسه، اصلن هم نجیب نبود و خیلی جفتک انداخت، خیلی ازروی زینش پرتمون کرد پایین، رام نشده بود!!! انگار نمیدونست قرار با آدمایی روبرو بشه که اسب سواری رو اصلا نمیدونن..
همین اسب باعث شد به اون تیکه از شعر سهراب سپهری ایمان بیارم که میگه " من نمیدانم که چرا میگویند اسب حیوان نجیبیست"!!!! همین اسب که قرار بود دستام بگیره و ببره سمت آرزوهام، بدجوری منُ زمین زد.. جوری که هنوز نتونستم بلند بشم و خودم بتکونم و دوباره سوار اسب بشم :/
حالا امسال اسب بود و به اصطلاح نجیب بود، انقد بازی سرمون در آورد دیگه حالا خدا به فریادمون برسه که باید یه سال رو با بز سر کنیم :)
